Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science αναδεικνύει τη σύνδεση κλιματικής αλλαγής και βιοποικιλότητας, εστιάζοντας στις αλλαγές που πιθανόν να συμβούν στα οικοσυστήματα του πλανήτη λόγω των φαινομένων κλιματικής αλλαγής, κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα.
Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες προειδοποιούν για μια «μείζονα μεταμόρφωση» που κινδυνεύουν να υποστούν δάση, έρημοι, τοπία και οικοσυστήματα ζωτικής σημασίας για τον πλανήτη Γη. Μάλιστα, η καταστροφή τεράστιων δασικών εκτάσεων στο νοτιοδυτικό τμήμα των ΗΠΑ ως αποτέλεσμα πυρκαγιών μεγάλης κλίμακας αποτελεί μια πρώτη ένδειξη ότι οι αλλαγές αυτές έχουν ήδη αρχίσει να συντελούνται.
Σύμφωνα με τη μελέτη, μέσα στα επόμενα 100 – 150 χρόνια εκτιμάται επέκταση των μεταβολών σε σαβάνες και ερήμους, ανατρέποντας την ισορροπία οικοσυστημάτων και απειλώντας τη χλωρίδα και την πανίδα.
«Αν αφήσουμε την κλιματική αλλαγή να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η βλάστηση σε αυτόν τον πλανήτη θα είναι τελείως διαφορετική από ό,τι σήμερα και αυτό αντιπροσωπεύει έναν τεράστιο κίνδυνο για την βιοποικιλότητα του πλανήτη», υπογραμμίζει ο Τζόναθαν Όβερπεκ, πρύτανης της Σχολής για το Περιβάλλον και τη Βιωσιμότητα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Η συγκεκριμένη έρευνα για τις μεταβολές στα οικοσυστήματα βασίστηκε στην εξέταση απολιθωμάτων και στοιχείων για τη θερμοκρασία του πλανήτη, που τοποθετούνται χρονικά στην εκπνοή της τελευταίας εποχής των παγετώνων, δηλαδή 21.000 χρόνια πίσω, όταν η θερμοκρασία στον πλανήτη αυξήθηκε από 4 ως 7 βαθμούς Κελσίου.
Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι προβλέψεις τους είναι συντηρητικές, καθώς αυτή η άνοδος της θερμοκρασίας ήταν αποτέλεσμα φυσικών μεταβολών και έγινε σε μια περίοδο σημαντικά πιο μακρόχρονη.
«Μιλάμε για το ίδιο εύρος αλλαγών μέσα σε 10 ως 20.000 χρόνια το οποίο συμπυκνώνεται σε έναν αιώνα ή δύο», τονίζει ο Στίβεν Τζάκσον, διευθυντής του Southwest Climate Adaptation Center του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS). «Τα οικοσυστήματα θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν με μεγάλη βιασύνη».
Τα δεδομένα της έρευνας αφορούν σε περίπου 600 τοποθεσίες , συμπεριλαμβανομένων στοιχείων για κάθε ήπειρο με εξαίρεση την Ανταρκτική, καθιστώντας την έτσι την πιο πλήρη για το θέμα μέχρι σήμερα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης επιβεβαιώνουν αξιοσημείωτες αλλαγές σε μέσα προς υψηλά γεωγραφικά πλάτη, στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη, καθώς και στη Νότια Αμερική. Πρόκειται για τις περιοχές όπου υπήρχαν οι μεγαλύτεροι παγετώνες και θερμάνθηκαν περισσότερο όταν το κλίμα της Γης εξελίχθηκε.
Εισάγοντας λίγα μαθηματικά, οι ερευνητές εκτιμούν ότι εάν οι εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την υπερθέρμανση του πλανήτη περιοριστούν στα επίπεδα που ορίστηκαν ως στόχοι στη Συμφωνία του Παρισιού το 2015, «η πιθανότητα τροποποίησης μεγάλης κλίμακας της βλάστησης είναι κατώτερη του 45%». Σε αντίθετη περίπτωση, η πιθανότητα αυτή είναι «υψηλότερη του 60%».
Αυτές οι περιβαλλοντικές τροποποιήσεις πέρα από τα δάση, τις σαβάνες και τα οικοσυστήματα του πλανήτη, αναμένεται να επιδράσουν δυσμενώς και στα αποθέματα του πόσιμου νερού, εφόσον και ο κύκλος της δημιουργίας του νερού δε θα μείνει ανεπηρέαστος.
Comments