Η παγκοσμία οικονομία μέχρι και σήμερα τελεί υπό εξάρτηση ως προς την κατανάλωση ορυκτών ενεργειακών πόρων. Παρά τις αρνητικές επιπτώσεις που συνδέονται με την χρήση τους, το φθηνό κόστος παραγωγής συνεχίζει να τους τοποθετεί ως βασική επιλογή.
Ενώ εντείνονται οι προσπάθειες μετάβασης σε εναλλακτικές ενεργειακές πολιτικές κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αρκετές μορφές ενέργειας όπως για παράδειγμα η παλιρροιακή-ήτοι η ενέργεια που δημιουργείται εξαιτίας της υδροδυναμικής κίνησης των παλιρροιών και των παλιρροιακών ρευμάτων και με τη βοήθεια κατάλληλων υποδομών, μετατρέπεται κυρίως σε ηλεκτρική-δεν έχουν διερευνηθεί εκτενώς.
Οι πρώτες αναφορές σχετικά με την αξιοποίηση της παλιρροιακής κίνησης τοποθετούνται στον 20ο αιώνα, όταν μηχανικοί αναπτύσσουν για πρώτη φορά κατάλληλες διατάξεις με τις οποίες το παλιρροιακό δυναμικό μετασχηματίζεται σε ηλεκτρική ενέργεια.
Η εν λόγω μορφή ενέργειας αν και υποχρησιμοποιείται συνιστά μια άκρως καθαρή και ανανεώσιμη παραγωγική πηγή.
Η παραγωγή της μπορεί να γίνει με:
Γεννήτριες Παλιρροιακών ρευμάτων (Tidal Streams): Μονάδες ή συστοιχίες γεννητριών που τοποθετούνται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η λειτουργία τους και τα γενικά χαρακτηριστικά τους είναι παρόμοια με αυτά των ανεμογεννητριών.
Παλιρροιακά φράγματα (Barrages): Αποτελούνται από κινητήρες κάθετου άξονα προσαρτημένους σε φραγματικές υποδομές. Το νερό ωθούμενο εξαιτίας της υδροδυναμικής παλιρροιακής κίνησης μέσω των ελίκων των κινητήρων με αποτέλεσμα την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Παλιρροιακές λίμνες (Tidal Lagoons): Μικρότερη σε μέγεθος εκδοχή των παλιρροιακών φραγμάτων. Συνήθως χωροθετούνται παραπλεύρως του ωκεάνιου μετώπου. Ο τρόπος λειτουργίας τους προσομοιάζει σε αυτόν των παλιρροιακών φραγμάτων.
Η μηδενική παραγωγή αέριων ρύπων, η μεγαλύτερη πυκνότητα του νερού συγκριτικά με τον αέρα και η δυνατότητα «προβλεψιμότητας» που χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη παραγωγική διαδικασία ενέργειας λαμβάνοντας υπόψη ότι, τα παλιρροιακά φαινόμενα εξελίσσονται εντός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου και έχουν καθορισμένη χρονική διάρκεια, την καθιστούν αποδοτικότερη από την αιολική και την ηλιακή αντίστοιχα.
Πάραυτα, η συνολικά εγκατεστημένη παραγωγική δυναμικότητα είναι περιορισμένη. Ελάχιστοι σταθμοί παραγωγής ενέργειας από τα υδροδυναμικά παλιρροιακά φαινόμενα λειτουργούν σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό αποδίδεται κυρίως στο γεγονός ότι επί του παρόντος δεν είναι εμπορικά και οικονομικά βιώσιμη η κατασκευή, η λειτουργία και η ενσωμάτωσή στο δίκτυο, παραγωγικών υποδομών παλιρροιακής ενέργειας μεγάλης κλίμακας.
Παράλληλα και πέρα από τους οικονομικούς φραγμούς ανακύπτουν σημαντικά ζητήματα περιβαλλοντικής φύσεως τα οποία αφορούν στις αρνητικές επιπτώσεις που συνδέονται με την κατασκευή και λειτουργία των απαιτούμενων εγκαταστάσεων στην θαλάσσια ή και παρόχθια χλωρίδα και πανίδα. Ενδεικτικά και όχι περιοριστικά αναφέρονται η επίδραση του θορύβου στους θαλάσσιους οργανισμούς και στο θαλάσσιο περιβάλλον εν γένει, το ενδεχόμενο τραυματισμού διερχόμενων ψαριών και θηλαστικών από τα κινούμενα μέρη των κινητήρων, οι μεταβολές στη σύνθεση και των αριθμό των κατά τόπους ενδιαιτημάτων εξαιτίας της λειτουργίας των εγκαταστάσεων ή μερών τους (λ.χ. τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία των καλωδίων τροφοδοσίας απομακρύνουν κάποια είδη περιορίζοντας ή και αφανίζοντας τα σε βάθος χρόνου).
Η αναβάθμιση του ενεργειακού παραγωγικού δυναμικού είναι πλέον εμφανώς αναγκαία. Ο ρόλος των ανανεώσιμων και λοιπών εναλλακτικών μορφών ενέργειας όπως η παλιρροιακή είναι κομβικός. Η ενσωμάτωση της στη φαρέτρα των ενεργειακών εργαλείων θα μπορούσε να συνεισφέρει αποτελεσματικά στην ενίσχυση και διασφάλιση της κάλυψης των συνεχώς αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών του πλανήτη μας. Στο πλαίσιο αυτό η επιστημονική έρευνα εστιάζει μεταξύ άλλων στον περιορισμό του συνολικού κόστους κατασκευής, στην ανάπτυξη εξοπλισμού ικανού να ανταπεξέλθει στις ιδιαίτερες συνθήκες της ανοιχτής θάλασσας και στην ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που σχετίζονται με την κατασκευή και τη λειτουργία υποδομών παραγωγής παλιρροιακής ενέργειας επιδιώκοντας κατά το δυνατό να προσδώσει στοιχεία αειφορίας στις εν λόγω υποδομές, επί του συνολικού κύκλου της λειτουργικές ζωής τους.
Kommentare